Wodne roztwory kwasów wykazują odczyn kwaśny, a wodne roztwory wodorotlenków (zasady) — odczyn zasadowy.

Odczyn — jest to cecha roztworu spowodowana obecnością charakterystycznych jonów, dla odczynu kwaśnego jonów wodorowych H⁺ i dla odczynu zasadowego wodorotlenki OH^-

Przyjęto, że liczbę jonów wodorowych w roztworze będzie określać się za pomocą tzw. skali pH (czyt.: pe ha).

Skala pH mieści się w granicach od 0-14, a została wprowadzona w 1909 roku przez Soerena Petera Soerensena.

Celem określenia pH roztworu stosuje się tzw. wskaźniki pH, czyli substancje, których barwa zmienia się na odpowiedni kolor w zależności od odczynu roztworu. Wskaźnikami są między innymi: oranż metylowy i fenoloftaleina.

Przykłady substancji wraz z pH:
sok żołądkowy — 1,0-1,8
kapusta kiszona — 3,4-3,6
ziemniak — 5,6-6,0
gruszki — 5,8-6,4
woda destylowana — 7,0
krew ludzka — 7,35-7,45
sok trzustkowy — 8,00-8,3

Podsumowanie tematu:
1. Sprawdź pH na 3 innych produktach.
2. Substancja mająca wartość pH 7,01 ma odczyn kwaśny, obojętny czy zasadowy?

Lekcja 5 — Dysocjacja jonowa zasad

Lekcja 7 — Powtórzenie wiadomości