Elektrolity to substancje ulegające dysocjacji jonowej po rozpuszczeniu w wodzie lub stopieniu.
Powstają wówczas przewodniki elektryczne, przewodzące prąd elektryczny dzięki przemieszczaniu się jonów.
Kwas H
aR
a to związki chemiczne, których cząsteczki zbudowane są z atomów wodoru i reszty kwasowej. Kwasy są elektrolitami, w roztworach dysocjują na kationy wodoru i aniony reszt kwasowych. Są do siebie podobne, przybliżone właściwości, barwią na ten sam kolor dany wskaźnik.
Kwasy dzielimy na:
a)
beztlenowe — wodór + niemetal
b)
tlenowe — tlenek niemetalu + H2O
Wodorotlenki M
b(OH)
b to związki chemiczne, których cząsteczki zbudowane są z atomów metali i grup wodorotlenkowych. Wodorotlenki dobrze rozpuszczalne w wodzie to zasady. Zasady są elektrolitami, w roztworach wodnych dysocjują na kationy metalu i aniony wodorotlenkowe. Wykazują wspólne właściwości, np. przewodzą prąd elektryczny w wodnych roztworach, barwią ten sam wskaźnik na dany kolor.
Zasady otrzymujemy w czasie reakcji:
metal + H2O -> zasada + H2 ^
tlenek metalu aktywnego + H2O -> zasada
Odczyn roztworu jest cechą roztworu określającą czy w roztworze znajduje się nadmiar jonów wodoru H
+, czy nadmiar jonów wodorotlenkowych OH
-, czy też są one w równowadze.
Jeżeli w roztworze liczba jonów wodoru jest większa niż liczba grupy wodorotlenkowej, wówczas odczyn roztworu jest kwaśny, jeżeli mniejsza — odczyn zasadowy, jeżeli w równowadze — odczyn jest obojętny. W celu dokładnego oznaczenia odczynu roztworu stosuje się umowną skalę pH.
ph<7 — odczyn kwaśny
ph=7 — odczyn obojętny
ph>7 — odczyn zasadowy
Lekcja 6 — Odczyn roztworu pH